Şiirin İngilizcesi:
STOPPING BY WOODS ON A SNOWY EVENING
Whose woods these are I think I know.
His house is in the village though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.
He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake
The only other sound's the sweep
Of easy wind and downy flake.
The woods are lovely,dark and deep,
But I have promises to keep
And miles to go before I sleep
And miles to go before I sleep,
Robert Frost (1874-1963)
STOPPING BY WOODS ON A SNOWY EVENING
Whose woods these are I think I know.
His house is in the village though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
My little horse must think it queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.
He gives his harness bells a shake
To ask if there is some mistake
The only other sound's the sweep
Of easy wind and downy flake.
The woods are lovely,dark and deep,
But I have promises to keep
And miles to go before I sleep
And miles to go before I sleep,
Robert Frost (1874-1963)
1) Cevat Çapan'ın hazırladığı Adam Yayınlarından çıkma çağdaş amerikan şiiri antolojisinde ''Kar Yağarken Ormana'' diye türkçeleştirilen şiir çevirisi: Kar Yağarken Ormana Bu koruluklar kimin, sanırım biliyorum Ama köyde duruyor sahibi korulukların; Durup seyrettiğimi görmeyecek burada Nasıl bütün ormanı kapladığını karın. Atım da şaşmış olmalı durmama Bir çiftlik bile yokken yakında, Arasında donmuş gölle koruların Yılın bu en karanlık akşamında. Şöyle bir sarsıyor başıyla dizginlerini Acaba yanıldım mı diye. Bunun dışında duyulan tek ses Esen yelle yağan kar ince ince. Korular çok güzel, karanlık, derin, Ama verilmiş sözüm var benim, Ve uyumadan önce millerce yol gideceğim, Ve uyumadan önce millerce yol gideceğim. | 2) Erdal Ceyhan tarafından çevirilen versiyonu: Robert Frost / Karlı Gecede Ormanda Durmak Kimin ormanı bu,sanırım bilirim Evi köyde onun,görsem sevinirim O benim burada durduğumu bilmeyecek Karlar altındaki ormanını görmeyecek. Küçük atım belli ki şaşkın Bir çiftlik evi bile olmayan yerde Ormanlarla donmuş gölün berisinde Durmak,yılın bu en karanlık gecesinde. Koşumlarını şöylece bir silkti Bir yanlışlık var mı diye sanki Diğer sesler ise yalnızca esen rüzgarın Gökten inen ince ince karın. Orman güzel, karanlık ve derin Fakat sözüm var tutulacak ötelerin Gidilecek yollar var nice, uyumadan önce Gidilecek yollar var nice,uyumadan once. Robert Frost (1874-1963) (Çeviren:Erdal Ceyhan) |